تجزیه شیمیایی دانه؛ شالی و خاک محل رشد برنج پاکستانی برای تعیین میزان آلودگی یون های فلزی در آن

امروزه آلودگی فلزات سنگین در محیط زیست به مشکل بزرگی تبدیل شده که تجمع آن در گیاهان ازجمله برنج می تواند به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر زندگی و سلامتی حیوانات و انسان اثر گذار باشد. حضور و تجمع این عناصر در گیاهان؛ خاک؛ آب و بالاخره بدن و جانداران باعث ایجاد مشکلاتی برای سلامتی انسان و حیوانات می گردد. بعضی از این عناصر برای بدن ضروری می باشند. مانند: آهن، مس، روی و... ولی حضور بیش از حد این عناصر نیز می تواند برای سلامتی خطرناک باشند. عمده ترین راه ورود فلزات سنگین از طریق مواد غذایی و زنجیره غذایی است. در صورتی که گیاهان در محیط غیر آلوده و یا با آلودگی کم رشد کنند مقادیر اندکی از فلزات آلاینده در اندام های آن ها یافت می شود. با توجه به اینکه بخش عمده مواد غذایی مصرفی در کشور ایران برنج می باشد و بیشتر آن از کشور پاکستان و از مرزهای استان سیستان و بلوچستان وارد می شود در این تحقیق سعی شد که میزان فلزات سنگن در برنج و شلتوک برنج و خاک محل کشت اندازه گیری و با استاندارد ملی ایران مورد مقایسه قرار گیرد. در همین راستا 5 نمونه خاک از منطقه پنجاب (محل کشت برنج) کشور پاکستان و 5 نمونه برنج و شلتوک نمونه برداری شدند. برای تعیین غلظت یون فلزات سنگین در مواد غذایی از تکنیک جذب اتمی شعله ای که می تواند غلظت این عناصر را در حد ppb اندازه گیری نماید؛ استفاده شده است. یافته ها در این مطالعه نشان می دهد که در کلیه نمونه ها یون های فلزی آلوده کننده cd؛ cu؛ pb؛ as؛ mg؛ fe و zn وجود دارد اما مقدار میانگین آنها کمتر از حد مجاز تعیین شده در استاندارد ملی ایران به شماره 12968 می باشد.